- subblandior
- sub-blandior, īrī, ein wenig liebkosen, -schmeicheln, alci, Plaut. asin. 185 u.a.: domino, Eugraph. Ter. heaut. 3, 3, 30: absol., Lucil. 883. Plaut. Bacch. 876. – ⇒ Archaist. Futur. subblandibitur, Plaut. Bacch. 517: parag. Infin., subblandirier, Plaut. Cas. 586.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.